Mam na imię Ewa i zawodowo jeżdżę od półtora roku. Wcześniej prowadziłam swoją firmę, ale ta praca nie dawała mi satysfakcji więc postanowiłam zrobić w życiu coś nowego i wsiąść za kierownicę. Myślałam, by zacząć swoją przygodę od busów, ale doszłam do wniosku, że jest to specyficzna jazda i mogłabym się przez to zrazić do transportu. By nie kombinować od razu zrobiłam uprawnienia na „duże”. Pierwszy raz w ciężarówce znalazłam się w czasie kursu prawa jazdy, bo nikt z rodziny ani znajomych zawodowo nie jeździ. Co do samego egzaminu, to był on nieco śmieszny. Zdawałam jako ostatnia z grupy w WORD-zie, a na dodatek mój egzaminator trochę się spóźnił. Zaczęło się klasycznie, odpowiedziałam na parę pytań i pokazałam, gdzie znajdują się określone elementy wtedy dopiero stres puścił zupełnie i w efekcie kat. C zrobiłam za pierwszym razem. Gorzej poszło mi na C + E, bo chyba za bardzo się wyluzowałam. Na placu wjechałam tyłem do „garażu” kiedy egzaminator powiedział mi, że jest super i jedziemy na miasto. Tak się ucieszyłam, że przy wyjeździe strąciłam wszystkie możliwe pachołki, bo zapomniałam, że przecież ciągnę „ogon” za sobą i egzamin siłą rzeczy się skończył. Za drugim razem byłam skoncentrowana do samego końca i wszystko poszło idealnie. A skoro było dobrze, postanowiłam nie zmieniać ośrodka szkoleń i w tym samym zrobiłam kwalifikację wstępną, choć jak się okazało, nie wiem, czy to była dobra decyzja… Ale o tym opowiem następnym razem.

PODOBA CI SIĘ TEN WPIS?   POLUB NASZ FANPAGE!